Τετάρτη, Μαρτίου 04, 2009

Διεφθαρμένοι ή ανίκανοι;

Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και φωτογραφίες για το πώς έχει καταλήξει, μερικούς μήνες μετά το άνοιγμά της, η αναπλασθείσα λεωφόρος Ποσειδώνος στην Πάφο. Για την ανάπλαση της παραλιακής οδού έχει καταβληθεί ένα ποσό της τάξης των μερικών εκατομμυρίων (τότε) λιρών, ώστε να ανακατασκευασθεί το πλακόστρωτο, να ενοποιηθεί και να ανανεωθεί ο χώρος και να δοθεί σε ντόπιους και ξένους ένα μέρος περιπάτου, αλλά και στην πόλη ένας πολυπόθητος πλατειακός χώρος.

Ούτε ένα χρόνο μετά, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται κλασσικά. Το έργο άρχισε να κατακτάται από τα αυτοκίνητα και την πραμάτεια των καταστηματαχών της περιοχής, χάρη στην ανικανότητα ή πιο ειλικρινώς την διαπλοκή των δημοτικών "αρχόντων" και την αιώνια έλλειψη κουλτούρας και πολιτισμού του λαού - ο οποίος εκτός των άλλων εξέλεξε και τους άρχοντες.

Πραγματικοί άρχοντες της πόλης φάινεται να είναι η μερίδα των καταστηματαρχών της παραλιακής οδού, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την ανεκδιήγητη συμπεριφορά του δημοτικού συμβουλίου και του τοπικού πολιτικού συστήματος κατάφεραν να κερδίσουν κάθε τους διεκδίκηση από τον δήμο. Τελικά από την όλη διαδικασία το συμπέρασμα είναι ότι ολόκληρηη πόλη πλήρωσε 10 εκατομμύρια ευρώ για ένα έργο του οποίου μόνος στόχος ήταν να μεγαλώσουν τα καταστήματα των εμπόρων στην περιοχή.

Η πρώτη μεγάλη δράση του δημοτικού συμβουλίου ήταν η απόφαση ο δρόμος από ενιαίος πλατειακός χώρος να χωριστεί και από μέσα να περάσει και η τροχαία κίνηση με μονή κατεύθυνση. Αυτό έγινε με τον πλέον καλαίσθητο τρόπο, γεμίζοντας τον τόπο με "παλούκια", και καταστρέφοντας μια πρώτη ομορφιά του έργου. Μάλιστα το πιο τραγελαφικό της ιστορίας ήταν το ότι μέχρι να ικανοποιηθούν όλοι για δυο εβδομάδες συνεχώς άλλαζαν την κατεύθυνση κίνησης των οχημάτων, αφού σε όποιον δεν άρεσε η διαρύθμιση, τηλεφωνούσε σε κάποιο βουλευτή - δημοτικό σύμβουλο - κόμμα και με την απειλή της καταψήφησης στις εκλογές αυτός παρενέβενε για αλλαγή των σχεδιασμών.

Αφού έγινε η παρέμβαση και τακτοποιήθηκε το θέμα της τροχαίας κίνησης, με έναν ερασιτεχνικό τρόπο, ήδη ακούγονταν φωνές από πολλούς ότι το τμήμα του πεζοδρόμου που εφάπτεται στα καταστήματα θα γίνει βορρά των αδίστακτων καταπατητών καταστηματαρχών, και έτσι άλλο ένα τμήμα του έργου θα καταστραφεί. Σημειωνω εδώ ότι στους καταστηματάρχες με βάση τον αρχικό σχεδιασμό παραχωρήθηκε ΠΑΡΑΝΟΜΑ από τον δημό μια έκταση μπροστά από τα μαγαζιά τους η οποία στεγάστηκε, αποκλείστηκε και τελικά συνενώθηκε με τα καταστήματα τους, αυξάνοντας έτσι τον χώρο που εκμεταλλεύονταν. Παράλληλα ο δήμος διαβεβαίωνε όμως ότι εκτός αυτής της έκτασης δεν θα γινόταν ανεκτή οποιαδήποτε περεταίρω επέκταση των καταστημάτων "ούτε κατά ένα εκατοστό". Το είχε δηλώσει ο ίδιος (και) ο δήμαρχος ρητά. Η πραγματικότητα έρχεται δυστυχώς για άλλη μια φορά να γκρεμίσει την ειλικρίνεια θέσεων, λόγων και πράξεων του δημοτικού συμβουλίου. Όλα τα καταστήματα έχουν καταπατήσει λίγη ή περισσότερη έκταση, σε σημείο που οι πεζοί πια δεν μπορούν να περπατήσουν στον πεζόδρομο. Και τί γίνεται για να αρθεί αυτή η παρανομία; Απολύτως τίποτα. Ότι δηλαδή γενικώς κάνει ο δήμος για να άρει τα κακώς κείμενα στην πόλη. Το να έρθει σε κόντρα άλλωστε ο δήμος με κάποιον είναι ανέκδοτο, αφού υπογείως, και ενώ επίσημα ο δήμος είναι σε αντιδικία μαζί του, οι συνιστώσες πολιτικές ομάδες προσπαθούν να πλειοδοτήσουν ρουσφετολογικά κάτω από το τραπέζι με τον ιδιοκτήτη ώστε τελικά οι υπηρεσίες να κάνουν τα στραβά μάτια και να μην χαθεί η ψήφος. Με αυτό τον τρόπο δρα η δημοτική ομάδα του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ, του ΔΗΣΥ και της ΕΔΕΚ στον δήμο. Έτσι συναλλάσσονται οι δημοτικοί σύμβουλοι. Αυτοί που όταν επιχειρούν εκλογή κομπιάζουν όταν αναφέρονται στην τιμή αλλά και την ευθύνη που αισθάνονται, εκπροσωπώντας τον λαό της πόλης.

Η διαφθορά είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στην κυπριακή κοινωνία σήμερα. Δυστυχώς όμως, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε στην Κύπρο, το σπρώχνουμε και αυτό κάτω από το χαλί, μαζί με τα άλλα προβλήματα. Μέχρι κάποια στιγμή που η ευμάρεια και ο πλούτος μας δεν θα επαρκούν για την ύπαρξη του "χαλιού". Και όλα τα τερατάκια που κρύβαμε τόσο καιρό από κάτω τότε θα μπορούν να μας κατατρώνε ελεύθερα.

3 σχόλια:

Madame Bovary είπε...

Κρίμα, πραγματικά, στην παραλιακή θα μπορούσε να γίνει κάτι πολύ όμορφο, αλλά σκόνταψε στην ψηφοθηρία των ιθυνόντων.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι μόνο το θέμα διαφθοράς ή ανικανότητας των τοπικών αρχόντων. Είναι θέμα διαφθοράς ολόκληρης της κοινωνίας.

Όταν ο καθένας πιστεύει ότι έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να καταπατά και να παρανομεί τότε η κατάσταση πραγματικά αρχίζει και γίνεται επικίνδυνη.

Ανήρ Πάφιος είπε...

Μα τους άρχοντες ο λαός τους εξέλεξε! Γενικά ο λαός έχει μια τάση να κάνει κάτι τέτοια... Και τους εξέλεξε με βάση το αλάθητο κριτήριο της μάσας. Αυτός είναι δικός μου μου κάνει ρουσφέτια τον ψηφίζω. ΚΑι στο αυτός είναι είτε άτομο, είτε κόμμα.

Όσο για το δικαίωμα να καταπατά εγώ το βλέπω περισσότερο σαν την κουτοπονηριά "να γελάσουμε στην αρχή, στον άλλο κλπ"

Related Posts with Thumbnails